Sana yazmak çok istedim
Nasılsın demek… ama yazamam sana
Yazarsam en çok kendimi kandırmış olurum
İyiyim de lütfen hissediyorum ama bazı şeylere kanmaya ihtiyacım var
Şu an sana ihtiyacım olduğu gibi
Özlüyorum çok özledim seni
Nasıl böyle kolay bağlandım bilmiyorum
Seninle konuşmaya alışmışım ve en tatlı alışkanlığımdı
Ama artık yoksun onu da biliyorum
Kendimi kör bi karanlığa atamam ama sensiz de olmak istemiyorum farklı bi zamanda en güzel halimizle tanışalım bi gün olur mu
Seninle hala konuşmayı istemek o kadar zor ki istememem lazım biliyorum
Uzak durmalıyız ama uzak durdukça daha da güçleniyor içimdeki hisler
Bitecek biliyorum unutulacak ama şu an istemesemde seni unutmayı bi gün gelecek her zaman gelmiştir… ama yine de biz o gün gelmeden 2 hafta önceye geri dönsek keşke. İçimde sakladığım bi konu daha vardı, sen bunu biliyorsun belki…
Farklı iki yaşantı içinde sana karışmaya sana dahil olmaya çok korkuyordum ama yine de yanında durmaya her zaman vardım.
Elimde tuttuğumu söylediğin etiket aslında kendim içindi… seni kendimden engellemek seni sevmemek seninle ilgili diğerlerinde gördüğüm her kötü iticiliği görebilmeyi beklemektendi
Bi kusurun beni rahatsız eden bi şey çıksın diye bekledim sende düşünmediğim tek şeyi söyler dururdun hep kötü birisiyim diyordun
Ama sen sadece kendine kötüydün kendineydi ızdırabın
Karanlıktasın ve ben ordan çıkaramam seni
Korkarım gücümün yetmemesinden yanında otururum seninle birlikte gücüm anca buna yeterdi belki ama sana erirken bitmemden korkuyordun
İlk defa birinin beni koruması bu kadar kötü hissettirmişti
her şey düzeldiğinde o zaman geldiğinde karşıma çıkmasan da olur beni unutmuş da olsan yeterki iyi ol
İyi gel kendine. iyi gelecekse eğer bi şansın olsun diye dua ederim her gece
“Kendini kaybettiği dünyasında seni buldu ama seni de kayıp dünyasında kaybetti”
Kaybolmadım buradayım demek isterdim sana
Sesimi duy isterdim ama sana iyi gelemez aksine ben daha kötü olurdum ve bu kötülüğü ne sana ne de kendime yapamazdım. Bu kötülüğü kendime yapmamam için uzaklaştın sende benden. Birbirimize değer verdiğimiz için birbirimizden vazgeçtik.
En güzel vazgeçişimdin
Oysa bi kahve borcumuz vardı birbirimize
Stadyumda bağıra bağıra tezaruhatlarımız
Bi köpeğimiz bize ait ilk şey olacaktı belki
Daha ıslanacaktık o yağmurda, Karaköy de yenecekti o balık, müze sever miydin bilmiyorum daha ama seninle Beyoğlu’nda gezecektik Beşiktaş yapardık ya da Kadıköy de özlem giderirdik Kartepe’ye gidecektik serpme kahvaltılar… hepsi hayaldi gerçekleşmesini istediğimiz en güzel hayaller ve sen vazgeçemediğim ama senin öyle bilmen gereken en güzel vazgeçişimdin.
