Gökyüzü yüklüyor bulutları üstüme.
Sekiz on vapuru geçiyor
Mavi hayallerimin üzerinden.
Yürüyorum dar kaldırımlı,
Yorgun caddelerden.
Yalnızlığımı gizliyorum kalabalıktan.
Unutuluyor dinlediğim tüm şarkılar
Düşüyor bir bir hatıralardan
Yaşanılan günler.
Soluyor, dört mevsimdir
Açmayan çiçek.
Geceleri inen sessizlik çalıyor ruhumu
Boğuyor umudumu
soğuk bir taş altında toprak.
Tasviri zor renge bürünüyor gece.
Sönüyor içimdeki sokak lambaları
Çürüyen, dökülen yüzler ağlıyor suskunluğuma.
Duyulmuyor gürültüsü
bu amansız, acemi hasretin
hüznü, kederi...
Hangi dizeler anlatıyor seni,
Hangi mevsime benziyor yüreğin,
Hangi dili konuşuyor gözlerin,
Şimdi hangi duvarın dibinde
Bekliyorum seni?
