Yürüyorum, sonu belirsiz bir yolda
Ölmüş ağaçlar ve kuru otlar bezeli ufukta
Ufukta bekliyor geleceğim, kurtuluyorum çok yakında
Yapayalnızım ben, ruhum karanlıkta saklı
Gerisi aydınlık ama gri bulutlar çekiyor beni
Gülümsüyorum, önemi tükenmiş bu yol nedeni
Ve sakın takip etme bıraktığım bu koyu izleri
Yapayalnızım ben, ruhum karanlıkta saklı
Aptalca olan mıydı sebebi sahte kimliklerin?
Yasını tutan var mı kaybolmuş benliklerin?
Hınca hınç insan bir o kadarsa sevdiklerin
Yapayalnızım ben, ruhum karanlıkta saklı
İnsanlar, hayvanlar ve deliler henüz kaybetmemişken insanlığını
Vaktim dolmadan ve ışık doğmadan biraz önce
Oysaki kalabalığın içinde tektim senelerce
Yapayalnızım ben, ruhum karanlıkta saklı
oğuzhan sefa acarer
2020-07-08T00:40:13+03:00Kimsenin göreceğini bile ummuyordum,teşekkür ettim
Esrik
2020-07-07T22:04:43+03:00Ahenk unsurları yer yer şiirinizde kendini gösteriyor, üslubunuza çok yakışmış. Kaleminize sağlık