Söyle girdap ruhum,

Nasıl bu kadar seversin mutsuzluğu

Nasıl durursun öylece

Ellerini yüzüne bağlamış,

Bașını tașıyamazcasına

Bu kadar yalnızlașma derim hep sana.

Anlarım seni,

İstemezsin sahte kirli gülüşlerin arasına karışmak

Sevmezsin de zaten.

Bilirim ki bu tutuklu bıraktığın ruhun,

Senin sonunu getirecek!

Ama belki bir gün,

Belki bir gün karışırız kirli bedenlerin arasına

Belki kanat çırpar bir kuș gibi ruhum,

Uzaklara çok uzaklara...