Kandırıyorlar bizi
Dört bir yanda savruluyor yalanlar
İnanmamak elde değil
Kim dayanabilir cevval rüzgarlara
Sonu melun, sonu keskin
Umut etmek ayıp değil
Polyannacılık ayıp
Hazan vakti balkon serin
Oysa hatırlandı mı yadsınamaz doğrular
Çıkmak şart
Üşümek şart
Çıplak dalların gölgesi yollara düşünce
Pek bir hüzünlü durur sokak
Son gücüyle tutunan birkaç yaprak
Kopsa ne kopmasa ne
Hüznü bozan köpek sesleri
Her hav bir yakarış
Belki aç
Belki susuz
Hüzne çaresizlik katıyor
Köşede kavgaya tutuşmuş iki sarhoş
Neyi paylaşamıyorlarsa artık
Çaresizliğe acizlik katıyor
Hazan vakti balkon serin
Yatmak düşünmeye sebep
Çıkmak şart
Üşümek şart
İlk ışıklar göz alıyor
Mide bulandıran bir parıltı
Her aydınlık iyi değil belki
Siyaha kötü, beyaza iyi
Karanlığa kötü, aydınlığa iyi
Bağnazlık belki
Güneş doğduğuna göre
Uyku haram değil
Tatlı rüyalar iyi
Kabuslar kötü
Yanlış belki
Ütopyalar saçma değil
Umut etmek ayıp değil
Aptallık belki
Zeynep Uçar
2020-10-01T17:12:31+03:00Teşekkürler 🌼
Muhammed Dalpalta
2020-10-01T16:15:09+03:00Duygu vermek konusunda iyi buldum. Kaleminize sağlık.
Zeynep Uçar
2020-10-01T12:18:00+03:00Anlatabildiysem ne mutlu bana teşekkürler 💮
Zeynep Uçar
2020-10-01T00:38:25+03:00Teşekkürler yorumunuz için 💮
Fatotes
2020-10-01T00:33:24+03:00Hepimizin belli bir saatten sonra içine düştüğü melankoliyi gördüm bu şiirde. Tasvirleriniz çok doğal ve gerçekçi, kaleminize sağlık.