Ben ateş! İsimler defterinde adımın karşılığı sefa olduğu kadar da cefa. En çok da cefa. Çile, azap, acı, gözyaşı... Ben istemedim böyle olmasını. Her şeyi insanlar yaptı. Benim gücümü kötüye kullandılar ve benim bağrımda kendi insanlıklarını yaktılar.
Ben ateş! Yanmakla yakmak arasındayım ve ben Âdem'in ısırdığı meyvedeki iz, Havva'nın yanağındaki yaşım. Değil mi ki ben, kendi dumanında boğulanlardanım.
(Cennet Sürgünü / Erdi GÖK)