Babam'a...
Ben babamı bir kez daha gördüm
Henüz bir bedendeyken nefes alışverişleriyle
Onun ellerinin yanında
Ellerim henüz küçük kalabiliyorken
Şimdi...
Mermer taşlarıyla sırtına bir yastık yapmışsın
Hemdemini bulmuşsun yanına,
sağında ve solunda onları karşılamışsın...
Gece toprağına yansıma yapıyor
Ay, bu gece yarım mıdır dolunay mıdır biliyorsun...
Bir süredir ağzımda tek laf kıpırdamadı
Yalnızca yeri göğü titreten bir vaveyla koparıyorum...
Gökyüzü bu kudretli ses ile ürperiyor
Keşke seni bir kez daha görebilseydim, diyorum...
Ben babamı bir kez daha gördüm
Hayatın küstahça planları altında ezilirken
İçimdeki çocuğun sevinçlerini avuçlarına bıraktım
Sevinç kalıntılarının arasındaki çocukla kaldım...
Toprak seni ayrıştırırken beni de ayrıştırdı
Sesim yükselemiyor ama duyulmuyor değil.
Sana elveda diyemediğimde başladı her şey...
Kalıntıların arasındaki çocuğun çırpınışlarıyla büyüyorum...
Ben babamı bir kez daha gördüm
Birazım buruk, birazım tebessümle
Artık seslerimiz birbirimize ulaşamayacak olsa bile
Burada birazımız beraber olmalıdır, dedim.
