Ben bende bendim.

Efendiler ben 23 yaşıma girdim geçen günlerde. Zaman ilerledikçe zamanda zamanım varsa her yıl bir yaş daha ilerliyorum fakat bu artık can sıkmaya başladı. Her yaş bir sorumluluk getiriyor, ben ve benim gibiler hayatlarında çok garip evrelerden geçen insanlardır ve bizim sorumluluk hissimiz daha farklıdır. Evlilik kenara dursun, gelecek kaygısı da dursun. Biz neye sorumluluk duyuyoruz bilemiyoruz, farklı kılanda zaten bu bizi.

Biraz az buçuk hayallerim ve değişime giden yollarım var. Artık kimseyi umursamıyorum ben, tam anlamıyla koparmış bir kayışa sahibim. Aslında kayışı koparmadım, kendime hâkim olduğum aklıma geldi. Uzun sürmez bu, bir zaman sonra yine eski hâlime dönerim fakat eski hâlimin bilincindeyim. Yani biraz akıllandım, ben buyum fakat buyum diyerek bu kalmak istemiyorum. Tebrik ve taktirde beklemiyorum kimseden, yahu ben insanları artık aklımdan sildim. Bunda faydası olanlar oldu olmayanlar oldu, sadece en başa döndüm. İçimde ki nefret duygusu diğer duygularımı bastırdı. Hâlâ merhametliyim hâlâ iyi ve hoş insan olmaya devam edeceğim ama benim unuttuğum çok şey oldu. Ben ilk önce beni unuttum, ben bir yolum. Uzun bir yolum, bu yolu yürüyecek henüz kimse yok. Ben yürünmekte istemiyorum zaten, yanlış bir bahçe de yapraklarımın da açılmasını istemiyorum. Akışına bıraktığım tek bir şey var o da sevgi denilen garip şeydir. Ben beni kazanırken beni kimler kaybetti diye düşündüm. Ben kaybedilecek bir insan değilim, kazanılacakta değilim. Bu kendime yaptığım bir saygısızlık değil. Ben kimseyi uğraştırmam, herkes sever herkes nefret eder kim ne hissederse onun hissini destekler geçer giderim.

Hayaller kuruyorum, uçuk olmayan hayaller. Ayağımı yorganıma göre uzatıyorum artık, olacak olanlara yöneliyorum. Olmayacak hiçbir hayal kurmuyorum, fakat şer olana hayr gibi dua da ediyorum. Yahu zaten şer de hayr hayr da şer yok mu? Bilinmezlik üzerine kurulu bu dünya da niye durmadan düşünüyorum ben? Ölümü unutmuş bir fâniyim, benimle dünyaya gelmemiş dertleri sırtıma yük bilmişim sadece. Aslında daha çok garip hislerdeyim ve ne yapacağımı bilemiyorum, bir pencere açıldı bana. Bu pencereden baktığımda yeşillik var ve uçsuz bucaksız şekilde.

Ben yeni bir yola giriyorum, bu yolda nasıl olacağımı da biliyorum. Ne yapacağımı da biliyorum, nelere ne hissedeceğimi de biliyorum. Ben beni biliyorum, fakat beni tanıyanlara sonkez bir soru sormak istiyorum.

Bende bende bendim, siz bende hangi beni gördünüz?