Yine o andayım.

Avlanacağını bilen bir hayvanım.

Ne sabahın güneşi ne de akşamın ışığı

Öyle bir yerdeyim ki

Karanlığım...

İşte acı kahvemden bir yudum aldım

Aradığım terimi hiçbir şiirde bulamadım.

Anlatacak çok şeyim var.

Fakat sudan çıkmış balık gibi çırpınmaya ne gerek var?

10 yıl önce de olduğum andayım.

Üstümde banyo yapmamı şartlayacak bir ağırlık var.

Öyle bir denizdeyim ki

Derinlerinde su yok.

200 metre yerin altındayım

Uzaydan hiçbir farkı yok buranın.

Sahi fark bulmak bana ne katacaktı?

Bir deniz kabuğu yoksa bir siyah cisim mi?

Uzakları seyredurup efkardan dalıp gittiğim bir manzara karşımda olmadı benim.

Ben büsbütün bir yabaniyim.

Defter yaprakları sararsın diye beklerken

Elindeki papatyadan olan bir inançsız.

Ben bir hayvanım.

Ben bir toprağım.

Ben bir keşkeyim.