Yalanla bocanmış kelimelerimi
Şuursuz bir kâinata açtım
Erguvan rengindeydi kâinat
Bin ağızıyla kovalayan
Sıska dev otağında
Acıdım inanmıyorum
Dünyamıza kiralanan dudaklara
Gecenin o en son uykusuyla
Acıdım ve inanmıyorum
Bir ruhum daha kalmamıştı döl yataklarına
Kırk asırdır düşünmüyordum
Demek ki aşağılarda çok
Çok aşağılarda bir ceset var bildiğim
Kaburgasında akşam sefası
Ağırlıyor bir fikir edası
Benim mayam değil miydi
Atalarımın seviştikleri
Az bıyık ketenpere
Ve biraz mülteci el çağları
Beklemekte küçük niyet duaları
Çöl ayıbı örterdi yorgunları
Kim bilirdi belki seçim talihlileri
Yeryüzü cinleri insanları
Ve biraz dördüncü boyut canlıları
İftihar ayarlamışlardı karıları
Afet bilirkişi dilekçeleri
Beni kemirme paslanma kaşıntı gibi
Ön ödeme talepkârlarının
Nefretiyle anardı
Hatta açıkçası ben biraz
Sırtımı eğip büktüğüm
Tek bacaklı bir cüzzam takınmanın
Methiyelerinin dizildiği
Bu asırda
Düşünmüyordum düşündüklerimi
Ozan Bulut
2020-09-10T22:52:45+03:00Teşekkür ediyorum.
Sena Türkmen
2020-09-10T22:51:23+03:00İlgi çekici bir üslubunuz, kuvvetli bir kaleminiz var. Elinize sağlık...
Ozan Bulut
2020-09-10T22:36:56+03:00Güzel yorumun için teşekkürler ediyorum.
Kayra Neşad
2020-09-10T22:34:23+03:00Çok beğendim gerçekten. Harika bir şiir. Sadece ilk dizede bocanmış yerine boyanmış kullanılsaydı daha iyi olurmuş gibi hissettim. Kaleminize sağlık 👌