Çok sevmeye,

Sevince, sonsuza dek koşmaya koşullanmış bir kısrağın,

Kara düşlü, kara yeleli gövdesinde

Bozuk bir gen gibi kıvrandığım saatler,

Tutarsız çabamın en güçlü ispatıdır.


Bir denklem kurabilmenin ön koşulu

İki öncülle yola çıkmaksa

Ben bu tek başınalığımla

En asal sayısıyımdır yalnızlığın.


Siz sanıyor musunuz ki ben bunca ağlarken

Kasımpatıları solacak kaldırımların!

Bakın her yer çiçek,

Beni siz ağlattınız.