Tanırsın beni
Geçtiğimiz yerlerde bıraktığım izlerden
Bir suyun bir suya dokunuşu kadar hassas
Bir elin bir ele selam verişi gibi narin
Görüp görebileceğin tek kusurum budur
Ve son dansımızda çalan şarkı ancak
Beni sana getirir
Yürüdüğüm çizgilerden tanırsın beni
Ki onlar inceciktir yapayalnız
Sadece başını kaldırıp göğe bakanlar bilir
Bir de benimle aynı çizgide yürüyenler
Sen hiç benimle yürümedin ki
Büyümedin de hâlâ o kadar fıtrata rağmen
Beni gör, beni öp, hadi işit beni
Dolsun ceplerim çakıl taşlarıyla
Adımlarımın küçüklüğünden tanırsın beni
Yıkılmış adamların sessizliğinden
Ürperen kuşların gürültüsüyle
Ne de olsa eğriyimdir
Bir ayağım hep yere yakındır
Daha kolay düşebileyim diye
Lütfen düşürme beni
Bilmediğim zamanlardan
Bilmediğim zamanlarda
Bilmediğim zamanlara
Karda açan çiçeklerden tanırsın beni
Ki bir tanesi mutlaka koparılmış
Kim zarar vermişse onlara
Karşısına koy beni
Bir güzel benzeteyim
Koparılmış çiçeklerin sıyrıldığı toprağa
