Hayatın düşmediği o kurak topraklarda bıraktım ceplerimdekini.
Turuncu sevişirken kanlardan kırmızıyla ve hatta alaca bir mor olurken diğerlerimiz,
Her santimi ezberlenmiş mavilere büründüm.
Çıkmazlar ördüm gecenin en aydınlık yanına, gül kurusuyla boyanmış bilmediğim o kalabalıklardan yürüdüm.
Doğurdum gün içinde günlerden olma geceyi, ardından sarılar süründüm
Ve öldürdüm, yaşatarak öldürdüm.
Tuğçe Bardak
2020-09-08T17:12:24+03:00Çok teşekkür ediyorum 🙏
-merve
2020-09-08T15:35:49+03:00Sevgili Tuğçe, oldukça etkileyici bir şiirdi. Kısa mı olmuş diye kendi kendime düşünürken hayır dedim. Bu şiir zaten beni buradan aldı başka bir hikayeye bıraktı. Nice güzel şiirini de okumak temennisiyle. Kalemine sağlık.