Kimdim ben
Kimsesiz bir bahçede
Beyazlar içinde
Bir kardan adam
Bilmiyorum nasıl var oldum
Gözümü açtım
Seni gördüm
Gecenin bir vakti
Ömrüm sabaha kadardı
Erimez sandığım
Hayallerim vardı
Şimdi görüyorum ki her hayal
Gün ışığını görene kadarmış
Zaten ne beklerdim
Güneş doğmasa bile
Ya eritirdi beni tenin
Ya da üşürdü benimle ellerin
Ne nefesim var ne de ceplerim
Sadece soğuk, buzdan bedenim
Sen baharı bekle, ben kışı
Bizler farklı yolun yolcuları
Artık güneş uyandı
Yıldızlar birer birer söndü
Şimdi
Eriyorum ellerinde
Eriyorum nihayete
Hiç var olmamış gibi
Seninle yok oluyorum
Belki biraz da korkuyorum
Yine de erimeye razıyım
Yeter ki gör baharı
Ama ayazı unutma
Bir gün Eylül gelirse
Pencereni sakın kapatma
Bir sonbahar yağmur olup
Geri döneceğim mutlaka
Erman TURNACI
2020-07-28T23:58:21+03:00Teşekkür ederim , dikkate alacağım.
Yusuf Sun
2020-07-28T21:07:46+03:00Anlaşılır ve sade bir şiir olmuş. Kelimlerin pek az kullanılan diğer isimlerini şiirlerinize eklerseniz eminim daha iyi olacaktır. Kaleminize sağlık.
Erman TURNACI
2020-07-28T13:46:56+03:00Teşekkür ederim çok sağolun
-merve
2020-07-28T12:49:11+03:00Kalemine Sağlık 🌱
Reyhan Polat
2020-07-28T12:28:10+03:00"...Her hayal gün ışığını görene kadarmış"
Güzelmiş. Kaleminize sağlık.