gül sen sevgilim
kendine yakışanı yap
olduğun her neyse
onla bir manzarasın
dök eteklerindeki taşları
için bil beni
akıt derdini
yaşat şu neşeni
yaşat ki inanayım
aldığım nefesin
ciğerimi delip geçmesine değeceğine
bir şart, bir sebepsin
gül ki sonuçlansın yaşamak
gül ki açsın kışın beyaz zambak
