Yıldızları süpürdüm gökyüzünden,

Bulutsuz bir ay akşamı yarattım böylece

Ah biliyorsun gözlerinin aynası yeter aslında,

Tüm dünyanın soğuğunu silmeye.

Doğanın ürpertici rüzgârısın sen,

Kurak çöllerin bayramı,

Yapaylığında şehrin

Hatırlatansın varoluşu.

Sonu olmayan rüzgâra kapılmışım ben,

Sensin o sevgilim.

Baş edecek gücüm yok artık

Demir çapasıyla hayatın

Koyuvereceğim kendimi

Ansızın koyuvereceğim kendimi yoluna,

Direnmiyorum.

Ah o akışların ne güzel,

Ne güzel yok olmak ıslak nefesinde

Üfle ruhuma kara büyülerini,

Üfle sessiz iniltili surunu ömrümün,

Yok olacağım sende

İnan ben son bulacağım sende.