Bir bulut ressamı gibi her yüzde yüzünü ararken sana benzeyen herkesi sevdim. Kendi ruhunda misafir olduğunu anlamayan hiç kimsenin, gözümü kime açtıysam dünyamın da o olduğunu anlayamayacaktı. Bazen yataktan uyandığım gibi kalkmıyorum. Çünkü uyanan başka ama yataktan kalkan bambaşka biri. Arada kalıp ufalanmaya değil sitemlerim. Çünkü seven aynı zamanda susan demektir. Toprak konuşmaz çünkü. Kavuşunca avuçlarından kayacağını bile bile suyu bekler. Çünkü suya kavuştuğu günler için “Dünya bir gündür, o da bugündür,” derdi. Bu kadar sadık bir yâr olmak için kendisinden bu kadar vazgeçmiştir toprak. Ve eğer suya yatak olmayacaksam gökler mezarımı bende kazmalı Eras…
