Bana tüm bunları yalanlayacak bir adam,

Tüm doğruları, yalanlardan ayıracak bir makine,

Kainat denen resmi, tamamen algılayacak güç,

Sineme çektiğim tüm insansı duyguları,

Yok edebilecek güce sahip bir dua gerek!


Dünyada, görüp de, gerçeği unutturacak,

Binbir farklı şey var, biliyorum, unutturacak,

Sayın aşkım, bana gerçeği gösterecek

Bir el, gözler ve gizli sözler gerekecek!


Bana bütün bunları doğrulayacak ilahî bir güç,

Tüm fikirlerimi, insanlığımın getirdiği,

Acizlikten soyutlayacak bir yetenek,

Dünyayı değiştirecek, ilahî bir fikir gerek!


Kâinatın, bölünmez kudretini,

Damarlarımda taşımak istiyorum Tanrım,

Kâinatı yaratan sen, şu kanımın aktığı,

Fikirlerin dolaştığı, aciz bedeni de yarattın!

Öyleyse ne çıkar, içime kâinatı sığdırsam?


Bana gözlerimi kör edecek, ışığı, fazlalığı,

Yok edecek bir gözlük gerek!

Fazla yürek burkan acıları,

İçine sığdıracak bir çöp kutusu,

Fikirlerimi anlayabilecek bir düzine insan,

Ne varsa insandan yana, saçma aptalca,

Soyunup da gelmiş yanıma,

Milyonlarca can gerek!


Geceyi yaratan Tanrı,

Gündüzü de sığdırmadı mı yanına?

İyiliği taşıyorsam içimde,

Neden sığmasın bir göğsüme de kötülük?

Öyleyse, içimde yaşayan gerçek,

Hem gündüze, hem geceye boyun eğecek,

Eğmezse eğer, içimde dolaşan şu çocuk bile,

Boynunu kesin diyecek!


Şimdi! Sessizlikle karşılamalı,

Tüm fikirler! Tüm fikirler!

Tanrıdan aldığımız ne varsa,

Ona vereceğimiz ne varsa,

Sessizlikle karşılanmalı.

İnsanın insana vereceği,

Yalvarmak mı gerekir bunun için?

Düşünür dururum da,

İnsanın insana vereceği,

Yalnız, iyiliğe soyunmalı!