Bileklerin içeriye giriyor aralık bıraktığım kapıdan

Kıpırdanmaya başlıyor sinirlerim baş kaldırıyor

Akşam saçındaki toka kadar gevşek

Uygunsuz bütün düşünceler tereddütten muaf

Ama jiletler fışkırıyor gülüşlerimden sana

Kıyamıyorum ikram etmeye

Bozarım hücrelerinin muntazam güzelliğini diye

Aklından geçen her düşünceyi tutmak istiyor canım

Gördüklerim senin yanında evlatlık kalıyor

Omuzlarım çok ayrı uçlarda ve geçimsiz

Tek seferde içimizden sokaklara dökülmek üzere bir taşkınlık var

Kamburumuzdaki pişmanlıklar çift sıra

Tokan gevşiyor saçların dağınık ve düzensiz

Canımın can attığı bileklerinin geçiyor ziyaret saati

Aralık bıraktığım kapı gevşedikçe gülüşlerin

Hatırımdan siliniyor.