Yangınların tökezlediği ormanlardan geçmiyor yolum,
Hayaller uyutmamalı, dumanlar sarmalı düşlerimi,
Kayboldum yaratılışımın hiçliğe giden yollarında,
Korkular sepilmiş genlerime,
Kendimden mi, tanrıdan mı?
Bilemeyiz.
Git gide çöküyor hayat, yoksa göz kapaklarım mı?
Bilemeyiz.
Yapayalnız alevler tutuklandı kafamdaki fısıldamalar arasında,
Ben mi tutukladım, vicdanımın cezaları mı?
Bilemeyiz.
İnsanların arasında yaşamaktan mı korkar oldum,
Yoksa yalnızlığım git gide bana mı dönüştü?
Bilemeyiz.
İnsan, nefret duygusunun üzerine yapılmış şato gibi,
Tanrı mı yaşıyor içinde, yoksa terk edilmiş mi?
Bilemeyiz.
Mutlu hikayeler varsa yakınlarda,
Gidemeyiz, bilemeyiz.