Bir sevdanın son çağrısındaydı adın
Seni bildim gözlerinden, şaşkınlığından bildim.
Cıvıltıymışçasına içime dolan sesinden,
Ürkek ve acımasız adımlarından,
Çelişkilerinden, çatışmalarından bildim.
Zincirlerimi büyük bir iştahla çözdün gecelerce.
Sevişmelerimizin ayrılık kokan korkularındaydı
İlk bakışından sızan hayretteydi kenetleyişin ruhumu.
Bir suya dalar gibi, bilmeden karıştım ilhamına
Sivri kayalarından kanadım, yosunlarından merhem dilenerek.
Sessiz bir çağlayandın sen, kaynağını aradım, umursamadan akışını
Neredeyse özün, oradan yakalayıp seni, ket vurmak istedim dağılışına
Bir sevgiyi anlamadan, set çekmeye indim derinine.
Tüketmeye, varlığını kesmeye, soluğunu almayaymış tüm çabam
Sandım ki budur olmak birlikte.
Yanıldığım yanlarımdan tut beni, bir kez daha
Seferim yalnız seni yaşatmaya olacak,
Savaşmadan, vurmadan, müttefik olarak seninle.
Ve bileceğim artık, utanmayacağım acemi adımlarımdan
Anlayacağım şairin de dediğini, kendime katacağım;
“Bir seviyi anlamak
Bir yaşam harcamaktır,
Harcayacaksın’’
