Farazi kelimelerle kafamda beliren betimlemeler,
Otobüs camından yüzüme vuran güneş haddini zorluyor.
Sınırları aşıyor otobüs şoförü ve karayolu pek dar
Baştan aşağı fayda, ağaçlar kaplı yolun sağ tarafı
Solda ise sırtı bana dönük teyze uzatmış ayaklarını
Yaş aldıkça realizmden nasibini almış toz pembesi gitmiş dünya!
Ve bir damla daha günaha girme korkusu ruhumda, hâlâ iyi bir insan çırpınışları mı bendeki?
Geçmişin müşkül durumlar, gücünü yitirmiş zihnimin şimdiki zamanında
Oysa o zamanlar geceleri ne zordu,
Ne zordu, müezzinin sesiyle sabaha ulaşmak.
Bingöl kırsalında tek katlı evler ve cami
Coğrafya kaderdir, der İbn-i Haldun
Donu düşük çocukların inekleri gütmesi
Buralardaki bir ağaç özgürlüğü!
