Dostoyevski. Acısı tatlısı der. Fark etmez. Hatıralar. Istırap verir. 


Güzelliğin ölümdü

Aciz kalbim kamaştı

Övgü taşan sözlerim

Dilim boyunu aştı


Ellerin müthiş beşti

En ter döktüğüm kıştı

Fosforunla denizim

Damarlarına taştı


Her şeyden uzaktayız. Yalnızız. Ama sen yine de sessiz ol. Sessiz ol. Çünkü o hafif sesin. Daha çok. Pek daha. Ah. Ah. 


Teslimiyet şartlıydı

Hır pençen kartal kuştu

Kör dansa nokta koyan

Kana doymuş bir dişti


Bir ilahi duyduk. Bir nefestir çektik. Bir odtur yandık. Medet medet medet. 


Vücut göğe yaklaştı

Doruk bize ulaştı

Sonrası hatırlamam

Hıfzım akıttı yaştı


O anlarımız. Film gibi. Tekrar tekrar. Ellerin ve kirpiklerin. Karlar. Sonrası mı. Keşke hatırlasam.