İnsanlığın en alçak duygusunu tanıdım bugün,

Gözleri boyayan zifiri karanlığın renkleri aktığında.


Geleceği çağrıştıran geçmişteki çocuğu tanıdım bugün,

Var olan yeryüzünün resmi bulunduğunda.


Güzel ülkemin topraklarını tanıdım bugün,

Bir annenin her gün ‘iyi misin’ telaşında. 


Ankara’nın sokaklarını tanıdım bugün,

Çaresizliğin içindeki kayboluşlarda.


Şehrimin öğretmenlerini tanıdım bugün,

Hayata bıraktıkları kalıcı imzalarında.


Hayır, hayır sizlerin gözlerini tanıdım bugün,

Kaybettiğiniz günlerin feryatları duyulduğunda.


Aşkın en özel anını tanıdım bugün,

İnsanların tükenmekte olan gözyaşlarında.


Eskişehir’in gecesini tanıdım bugün,

Sert ayazın yüzlerdeki hissiyatında. 


Deniz kıyısının balıkçısını tanıdım bugün,

Her huzur bulmaya çalışıldığında.


Güzel İstanbul’umu tanıdım bugün,

Galata’nın en tarifsiz manzarasında.


İnsanoğlunun var oluşunu tanıdım bugün,

Çok uzaklardan gelen alaycı yankılarda.


Aradığınız dostlar sofrasını tanıdım bugün,

Sırtınızdaki acının sesleri duyulduğunda. 


Ben koskoca insanlığı tanıdım bugün,

Gözyaşları yüzleri yakmaya başladığında.


Hayır, hayır ben insanlığı öğrendim bugün,

Anlatmaya çalışarak çaresizce yutkunulduğunda.