Unut!

Bir kış gecesi

Güzel bir gece, anımsıyorum her şeyini

Hoş, beyaz bir ten

Parıl parıl, nasıl da güzeldin,

Uyuyordun, ciddiydi ışıl ışıl yüzün

Batısındaydın küçük cumhuriyetimin

Unut!

Bir ilkbahar sabahı

Gözlerim yarı açık

Çaresizliğin avucunda harcanmış bir geceden

Yarı yaşar kurtulmuşum,

Bir zafer gibi görünmüş sana; ama

Ölmüş olmayı dilediğim bir geceden

Gözlerim açık sıyrılmışım

Büyük kayıplarla çıkmışım

Ayak bastım olduğun odaya ve gün aydı birkaç dakika için,

Yorgundu yüzün ama nasıl güzeldin

Belime doladığın kollarının inceliği sardı dört bir yanımı ruhumun

Ve boynundan sızan kokuyla sarhoş oldum

Unut!

Bir yaz günü

Seve seve okşadığım hoş dudaklar öldürdü umudumu

Ve dedim ki, aman ya Rabbi, bu ne hoş bir ölümdür,

Tanrının başyapıtının kurbanı oldu benim umudum,

Akan yaşlarım değdi ya dudaklarıma,

Hiç kızmadım, sana kızamazdım

Unut!

Bunu diyor umudumun vasiyeti

"Unut artık, bitti burada

Öpemezsin bir katili

Alkışlayamazsın ölüm sebebimi."

Belki de haklıdır merhum

Ama düşünmeden edemiyorum:

Böyle güzel bir cinayet,

Bir senin ellerine yakışır

Ve ilelebet payidar kalır dediğim cumhuriyetin,

Bana yalnız hayal kısmı yaraşır.