her insan gecenin sessizliğinden bahseder
ve her insan bir gecenin onu değiştirdiğini söyler
kafamda dolaşan bunca kurt varken nasıl gece sessiz olabilir?
ve bu kargaşa içinde insan nasıl bir anda değişebilir?
etrafım birbirinden farklı onlarca düşünceyle kaplı
kimisi en yakın dostumdan daha dost
kimisi masallarda anlatılan düşmandan daha düşman
bir arı kovanı zihnimin içi
ve bütün arılar başka bir melodiyle çırpıyor kanatlarını
gece sessiz değil
gece benim;
kargaşam,
belirsizliğim,
sessizliğim,
gece benim!
şimdi karşımda oturan demirden bir direk canlansa
bir anda değiştiğini söylese bana:
eskiden gömülüydüm bir dağda
çıkardı oradan beni bir kahraman
her şey bir gecede oldu ve bir anda
duyunca sussam
susunca dursa
zihnimde bu lanetli kurtlar
ve uçsa bir daha dönmemek için
kanatlarıyla ruhumu kaşıyan arılar
görünce değişsem
değişince bilsem
bir gecede ve bir anda