Bir Gün

Gözlerim değdikçe gökyüzüne,

Zihnim oyun oynar benle

Gönlüm okşanır, suretini gördüğümde.

Sahici bir tebessüm oluşur dudaklarımda,

Belirsiz tatlı bir acının gelişiyle.

Ardından boynum bükülür, hafifçe kapanır gözlerim

İstemsiz bir şekilde gökyüzüne uzanır elim

Sanki hemen ulaşabilecek, dokunabilecekmişim gibi sana

Bir süre beklerim...

Belki de bu uçsuz bucaksız dünyada kaybolmuş, gelememişsindir diye

Lakin daha fazla kalamazdı kapalı gözlerim

Kaldıramazdı bu düş kırıklarını, çünkü parçaları kör ederdi onları.

Hafifçe aralandı gerçekliğe doğru gözlerim

Ani bir hızla yok oldu gördüklerim

Ve kaldı havada bir gün gelip de tutasın diye elim.