Açılın, ben sessiz bir çığlığım
Milyonlarca kelime dökülüyor dudaklarımdan
Yaşamak üstüne bağırıyorum avaz avaz
Sesim kayboluyor kalabalığınızdan
Açılın, ben sessiz bir çığlığım
Korkuyorum gürültülü adımlarınızdan
Sürükleniyorum ardınızdan kör kuyulara
Bakın dipteyim, ışık bekliyorum lambanızdan
Açılın, ben sessiz bir çığlığım
Destan olur yaşadıklarımdan
Ellerim tutmuyor, gözlerim görmüyor, kulaklarım sağır
Bırakın gideyim çok geç olmadan
Tek isteğim yaşamaktı biraz daha
Belki birkaç soluk kadar
Belki yarını görmek
Belki de bitirecek kadar başladığım kitabı
Ya da son kez yürüyecek kadar hep geçtiğim o yolu
Son kez sarılamadım bile sevdiklerime
Sesimi duyuyor musunuz?
Ben sessiz bir çığlığım
”Ölmek istemiyorum.” diye bağıran.
