hiçbirinizle değil kavgam. hiçbirinize değil davam. ne demişler, onca insanın yapamadığını insan bazen tek başına kendi kendine yapıyor. insan kendi canını yakacağını biliyor, yine de uzatıyor elini o ateşe. insan nasıl boğulacak biliyor, yine de atıyor kendini en derin sulara. insan nasıl toparlanamaz bir daha biliyor, yine de dağıtıyor her zerresini. bile bile insan nasıl vuruyor en başta kendini. insan kimseye güvenemiyor, kendinden başkası zarar görmesin diye de kendine nasıl bu kadar güven dolu durabiliyor hala? kendine ettiğini kimse etmez sana. bak aynaya, memnun musun yarattığından? bak aynaya, kendine ettiğin seni ne hale getirmiş? bak ne olur. gör içindeki kendi düşmanını. senin en büyük düşmanın yine kendinsin. sen ne hale gelmişsin, kimler için getirmişsin? değmemiş çoğu zaman ve bilmişsin, yine de defalarca denemişsin. canın yanmış hep aynı noktadan, sen orasını sarmamış daha da üstüne gitmişsin. kaç gece gözlerin acımış artık ağlamaktan, sen üstüne bin kat daha ağlamışsın. kaç gecen geçmiş uykusuz, kaç yarına uyanamamışsın bile, sen yeni uykusuz sabahlar eklemişsin. sen bi' bu kadar daha ne edersen kendine edeceksin. en acısı da bu ya, sen hep bile bile kendine edeceksin.
