Umut dolu hayaller kurdum
Bizim için masallar yazdım
Benzersiz hikayemiz için
Benzersiz bir masal istedim
Aradım taradım bulamadım, yazdım.
Bir varmış bir yokmuş istemedim
Sildim orayı yeniden yazdım
Bir varmış hep varmış olsun istedim
Yaşadık değil mi birbirimizden ayrı
Her gün ölümü tadarak yaşadık
Yollarımız hep ayrıldı
Kaderimiz kıyamet oldu bize
Dünyada cehennemi tattık
Cehennem ateşi ayrılık oldu
Günahımız sevmekti çok sevmek
Eziyetimiz yaşamak, nefes almak
Her güne tekrardan sensiz başlamak
Mezarımız yoktu neye yarar
Ruhumuzu gömmüştük içimizde
Yüreğimiz yas tutmaya başlamıştı
O yüzden yazdım masalımızı
Hem de en güzel şekilde yazdım
Ruhumuzun can buluşunu yazdım
Çorak topraklara sevda yağdığını
Birbirini bulan yüreklerin masalını
Sonsuz bir masal yazdım bize
Sevda dolu sözlerin arasında
Birbiri için ölen ruhların
Yas tutan yüreklerin
Can bulup buluşmasını yazdım.
En çok da kadere boyun eğmeyen
İki delinin cehennemden kurtuluşunu
Birbirinde nefes ve can buluşunu
Dünyaya tekrar dönüşünü
Bıkmadan, usanmadan tek tek yazdım
