sevgilim,


bugün seni uzaktan, ağaçların ardından izledim

yeşilin, suyun ve tertemiz rüzgarın büyüsünden mi diye düşündüm, tarttım

ama seni bir kavganın ortasında,

kirliliğin arasında dahi hayal edince emin oldum


sakinlediğim, evim diye belleyebildiğim su gibi güzelsin

hem beni durduğum yerde kök saldıracak kadar kuvvetli bir deniz dalgası

hem de en ihtiyacım olduğu günlerde beni yatıştıracak

özüm ile buluşturacak bir nehir gibi durusun

birileri yüzünün parçalarını göğsüme iğne ile işlemiş gibi bakasım geliyor sana


ezbere biliyor, 

seninle doğmuş gibi geçiyorum hayattan


benim, her zaman, sevgilim