Mutluluktan gözlerimin kamaştığı bir rüyaydı. Uyanmak istemediğim. Ânda kaybolup yarını düşlemediğim. Devam eder mi etmez mi mutluluğum sorgusuna izin vermeden. Duygulara teslim, göz yummaya devam ettim. Bir an olur ya bilirsin, tüm olan biten gerçek değildir. Uyanmak istediğin an bitecektir. Gördüğün hissettiğin her şeyi beraberinde götürerek. Hatta bir yerde derin bağlantı kopar, çevre sesler duyulmaya başlar. Ama sen sıkıca gözlerini yumar, hatta yorganı üzerine çekip devam etmek için çabalarsın. Gözlerin açılmak üzere, hissetsen de erteler durursun. Bağı koparmadan rüyada kalma isteğiyle. Çünkü bir kere uyanmakla kaybeder rüya büyüsünü. Ne uyumaya devam edilebilir ne de uyanmaya güç bulunur. Öylece hareketsiz görülenler gözden geçirilir. Hissedilenler hatırlanmaya çalışılır. Bir nevi ânılarla mutlu olma çabası. Biliyorsun. Bunlar da yetmeyecek, yaşamakla beslenmeyen her ân etkisini yitirecek. Zihnindeki hayal mutluluğun olamayacak. Kırıntılar doyurmaz çünkü. Fısıldıyorum kulağına, uyandığında seni bekleyenlere fırsat ver. Zihninde olan biten bırak gelsin ve geçsin. Kalan izler seninle olsun. Bir rüyanın hayalinden daha güzel gerçeklere uyanarak aç gözlerini..
