Nereninse bu yıkıntılar,
bu rezil kervan kime aitse,
kimlerin gözyaşıysa bu nehirler
alın hepsini yeryüzünden.
Terk edin kalabalık şehirleri,
utanmayın,
bizi sevmediler!
Köyleri basın,
kiminse bu tarlalar nadasa bırakın,
atlara yaslanıp ağlayın,
bizi sevmediler!
Salın delileri hastanelerden,
çağırın bütün tellakları hamamlardan,
mevzumuz var,
bize çirkin dediler!
Kime hedefse bu altın mermiler,
çekin gitsin tetiği.
Kim varsa kaçan koşa koşa
arkasından ağız dolusu sayın.
Bağırın,
bizi hiç istemediler!
Bir ağacımız vardı
onu da kökünden kestiler.
Evveli eksik düş olduk,
bahar kaçkını kuş olduk,
feda ile heba arası mesafe olduk.
Bağırın,
ağlayın,
kırın kapıları.
Çünkü bizi sevmediler.
Milyar senelik destanın
en çirkin çocuklarıyız.
Bağırın ulan,
bizi siktir ettiler!
