Demirlenmiş bir şey var içimde
Sarı sıcak çöllerde dolaşıyor ruhum
Tanrısını kaybetmiş, bir din adamının utancıyla
Ülkesine hiç kavuşmamış biri gibi
Yapayalnız bir iklimde
Kırbaçlanıyor bir celladın elinden
ruhuma demirlenmiş bir şey var
Yüzüme vuran bu soğuk yalnızlık
Bu sıcak sensizlik
Hâlâ iklimini koruyor
Nereye baksam paslanmış ruhumu görüyorum
Yüzümün derin çizgilerinde
II.
Zangoç! Zangoç!
Notre Dame'ın sefil zangocu
Çanlarını benim için çal bu sefer
Ruhumu sığınağa kaçır
Onu kaçırdığın gibi, bir yılan gibi dans eden ipinle
Tek gözlü kambur, gözlerinde Esmeralda'yı görüyorum
Bütün çirkinliğine rağmen ona aşıksın
Ruhunu göremeyen gözlerde
Yaşamıyorsun
Çal! çal! çal!
Başka ölüm ve dua yok
