ben bilirim
benim ellerim toplar hüzünleri bir yerlerde
bir yerlerde heryerlerde
suya bakan ceylanın gözlerindeki
çiçek açmış uçukları patlatır
uçuk dolu gözlerim
*

açtıkça dökülen yapraklarını
bir gülün o gülün güllerin
derlerim toparlarım hüznümde
birleştiririm acıları
besleyerek bu özsuyla
çürüyen köklerini incecik gövdemin
çürüyen dallarını işte
yeni bir aşkla başlatırım kendimi
*

kendini kargışlıyan yanlış atımlı bir avcı
pişmanlığıyla büyütürken bir kuşu
dallarımı hüzünlüyen bir kuşu
aşka ve merhamete sığmıyan
acıya ve dallarıma sığmıyan
yaralı bir kuşu büyütürken içinde
ben nasıl büyütebilirim aşkımı
yaralı bir vücut yanıbaşımdayken
durmadan çoğalan bir kanın akışı
kanadı kırık bir kuşun yüreğine boşalırken
yalnızlığa ve dallarıma başkaldırmak
kırmızı bir gülü büyütürken
ben nasıl büyütebilirim aşkımı

*

doğurgan bir döl yatağı benim yüreğim
boyuna arttıran hüznümü
hüznüm ki
hüzünlerin çiçek açmış biçimidir
bunun yeni farkına vardım
yeni farkına vardım tekliğimi çoğaltan
beni ürkek bir ceylan gibi sularından kaçırtan
yalnızlığıma ve dallarıma başkaldıran
kırmızı bir gülün varlığını

*

artık öfkeyle çoğalan bir tekliğim ben
hüzünlerin ve acıların vücudumda toplandığı.