dünya zehir olmuşken sana
her sokağında buram buram
bana ilaç paketinde şifa getiremez dünya
bir bardak suya muhtaç
dünyanın kapkaranlık ihtimalleri etrafını sarmışsa senin
yalnızlığın zifiriliği içinde
dünyam aydınlığı düşman beller her bir ihtimalde
ve güneş asılı kaldı
yüzüne indirilen okkalı bir tokat var dünyandan
izi belirmiş elmacığında, canım nasıl?
köşede zilzurna eğlence tenime batan iğne olur dünyamda
kor gözlerim, tutuşmuş ciğerlerimle ilgili
ve sen ağlarken dünyadan habersiz
kalabalık caddede milyonlarca gözün önünde
fakat yalnız benimle beraber
gözyaşlarımızda alırken nefeslerimizi
yastığıma düşerken damlalar
yetişen çiçekleri sulamışçasına umutlanırım
görürüm köklerde soluyan yüzünü
savaşım çözülür kollarında
kader nedir öğrenirim bir akşam batışında
