Tuhaf ama mutluydum. Sanki böyle bedenim üşüyor gibi hissediyordum; üşümek, mutluluk hissimi uyandırıyordu. Ellerim karıncalanıyordu sanki. Bundan dolayıdır ki karnımda kelebekler uçuşuyor gibi hissediyordum. Sırtıma batan çakıl taşları beni gıdıklıyor, bedenimde gezen böcekler beni öpüyordu sanki. Mutluluğun göreceliliğine bağlanmıştım ve esamesiz olan görecelik, artık benim için paha biçilemez bir son hatıra olmuştu.
Bir Son Hatıra
Yayınlandı