Bir sonbahar hikayesi bizimki!
Baharın sonu.
Çiçeklerin solduğu
Ağaçların sarardığı zaman bizimki.
Ancak!
Biz sonbaharın canlanmasına sebep.
Anlamların anlam bulduğu,
Sözcüklerin çıktığı zamanlar.
Kim demiş sonbaharda,
Aşık olmaz insan.
Ne gelirse senden gelsin bana,
Senden yüzyıllar boyu.
Nasıl yaşadık.
Nasıl divane.
Baştan sana sevdalı.
Sonbaharda yıldızlar daha anlamlı.
Sonsuzluğa karşı kucak açmış gibi.
Kıyamet kopsa da
Her sonbahar başlangıç.
Her sonbahar dökülmez yapraklar.
Sen zamanın en güzel baharı.
Adı son olmuş ilk olmuş
Önemli olan baharların,
Sana sebep olması.
Bahar varsa var.
Sonbahar varsa var.
Ağaçlar yaprak döküyorsa döküyor.
Çiçekler soluyorsa soluyor.
Ama sen solmuyorsun.
Dökülmüyorsun.
Hep kırmızı hep kıpkırmızı.
Kalbimin derinliklerindeki sihri
Sonbaharda ilkbahara çevirmesine sebep.
Kırmızılıklar gecenin aydınlanmasına neden.
Kızıl hayallerin aşkla buluştuğu,
Kelimelerin imkansızlaştığı,
Cevapların cevap olduğu,
Sevgi yollarında hep sen varsın.
Çığlıklarım kırmızı ve kıpkırmızı,
Benim yalnızlığıma ortak olan sonbahar güzeli.
Kraliçenin bir adı varsa o da sensin bu yüzyılda.
Her baharda...
