isimsiz bir çağdır başlayan
kırıldıkça yüzyılın kahrı, kırıldıkça acı ve güz
sessizce gülümseyen bir sokaktır yüzümüz
binlerce sözcüğün bulamadığı anlam
bir bakış kadar gebedir geceye
ama ve belkisiz umut etmek
keşkeler kadar keskin bir yarayı
taşımaktır bir bardak su gibi yaşamaya.
öyle ya taşımaktır, akıp gidiyorsa gün
akıp gidiyorsa gözlerimiz telaşsız bir nehir
bir sözdür belki bu çağın sonu,
bulamadığımız bir söz.
