Bu kez sessizlik yok
Dışarıda sürünen birkaç arabanın teker sesi
Akşam çöpünü atmaya çalışan bir güvercin
Öksürüğünü arşa çıkaran bir ay
Pırıl pırıl parlayan yıldız.
Bir onlar doğru
Kapıları kendine küsen
Dalgaları kendine hırçınlaşan
Yüzleri kendine gülmeyen
Bir tutkunun eseri
Gecenin sularında, vücudunun tam orta yerine saplanmış ağrıyı zapt etmekte
Sevilmemenin sancısı
Sevmemenin sancısından ne kadar farklı bilmeden yaşadığı ömrünün
nereye gittiği
O destansı derdin peşinde