belki

belki bir umut vardı

onu da yok ettik

hep beraber yaptık bunu

kendi ellerimizle

yollar açıldı bize

kuşlar yol gösterdi

yönümüzü bulabilmemiz için

sokaklar boştu

rahatça koşabilmemiz için

ama biz o ümidi tükettik

her şeyi mahvettik

yaşadığımız sokakları

meyve veren ağaçları

onlar artık meyve vermez oldular

günler,

günler gelip geçtikçe

daha da üzgün bir hale geldik

artık somurtuyor ağaçlar,

çimenler, dağlar, bayırlar,

gökyüzü

ve gökyüzü

artık yanımızda değil