belki
belki bir umut vardı
onu da yok ettik
hep beraber yaptık bunu
kendi ellerimizle
yollar açıldı bize
kuşlar yol gösterdi
yönümüzü bulabilmemiz için
sokaklar boştu
rahatça koşabilmemiz için
ama biz o ümidi tükettik
her şeyi mahvettik
yaşadığımız sokakları
meyve veren ağaçları
onlar artık meyve vermez oldular
günler,
günler gelip geçtikçe
daha da üzgün bir hale geldik
artık somurtuyor ağaçlar,
çimenler, dağlar, bayırlar,
gökyüzü
ve gökyüzü
artık yanımızda değil