Güneşin battığı yerden doğdu, yeşil ormanlarına sızan ruhum

Ben bozuk bir meyve de olabilirim

Yahut erimiş bir mum.

Kabulüm, baktığın an yıktı beni depremlerin.

Anlamsızım evet,

Gülümsedin ve bundan ibaret.


Ne kadar izin vereceksin, patikalarında dolaşmama?

Yemyeşil gölgesi vurmuş gözlerinin, aklıma.

Bilmem ki ben de kimim?

Bu şaraptan mıdır? Divaneyim.

Karıştı büsbütün, boynumda dolaşan kan

Pıhtılaşır, irislerine göründüğü her an!

Mazi öldürdü içimde zaten ölümü

Nesin sen söyler misin, umut dökümü?