sanırım ben çoğu zaman sevmiyorum, tolere ediyorum.
insanların benim toleransıma ihtiyacı mı var? sanırım benim ihtiyacım var. tek başıma yaratılmadığım için. belki biraz kulluk için. belki biraz kan ve ilik hızlandırıcı olarak.
birbirimizi sevmeye ihtiyacımız var.
çok küçük yaşta gizlice birinin defterinden okuduğum bir şiir vardı. kimin şiiriydi hala bilmem ama ezberimde kaldı;
herkes bir şeyin yoksuluydu
hepimiz aynı anda tükenmiştik
yanlış bir zamanda mı yaşıyordum,
çekip gitmeli miydim?
hayır, ne yanlış bir zamandaydık
ne de çekip gidilecek bir yer vardı
...
biliyorum, bağırsam bir karınca türküsünden daha cılız çıkacak sesim...
...
beni sevenler; sevdiğini söyleyenler, sevdiğini zannettiğim kişiler, seviyormuş görünenler. sevgi inanılır bir şey mi?
birbirimize sevgimizi ifade etmenin dolaylı ya da doğrudan çok fazla yolu var. legal veya illegal konumlar var. sevgi kayıt altına alınabilir bir şey mi?
hiçbir bürokrasi gözetmeden ve gereklilik kipleri olmaksızın içimden geldiği gibi sevdiğim, sevmekten başka şansımın olmadığı kişiler de tanımadım değil. ama sevmek de yorulur. uzun zaman aynı yerde oturamam, uzun zaman aynı konuyu konuşamam, uzun zaman uslu duramam ve birini uzun zaman aynı şekilde sevmek istemem.
sana biraz da buradan bakmak isterim. olduğum yerden, olmak zorunda olduğum yerden değil.
seninle biraz da buradan konuşmak isterim. konuşmamız gereken yerden değil, konuşmanın vardığı yerden.
