Kelimeleri altalta getirince şiir olmadığı gibi
günleri de art arda geçtiğinde bütün olunmuyor ama başardın. Suçlamayı bıraktın. Mucizelere inanırdın eskiden ve bu seni yıpratırdı. Duvarların azaldı. Eskiye gidişlerin azaldı. Geleceği tasarlayışların azaldı. Dünyaya yakınırdın sanki bir bilinci varmış gibi, hayfın seni durdururdu, suçlardın suçlardın, suçlardın... Kötünün nefes almak kadar normal olduğunu anladın sonra, geç kalmanın olmadığını anladın, geç kalınsa da bir anlamının olmadığını, sonsuz tane yolun olduğunu biliyorsun, bulamasan da sıkıntı olmadığını. Hiçbir şey olmayabilir de her şey olabilir de ve hiçbir şeyin olmayışı her şeyin olabilme ihtimali kadar doğal.
