İzliyorum etrafı
Öylece dalıp dalıp
Sanki içimde bir şehir kayıp
Üzülmüş şehrin duvarları yıkık
Sanmış ki aşk sadece ufak bir bakış
Dinliyorum geceleri
Hüzün yüklü bir müzik sanıp
Belki nehirim gidiyorum akıp akıp
Sevinmiş sokaklardaki ışık
Sanmış ki dolunay ona aşık
Söylüyorum cümleleri
Zamanı bir ileri bir geri sarıp
Belki en sert duvarlara dalıp
Ağlamış mahkemede bir sanık
Suçu aşkmış yargıç hanım
Atıyorum adımlarımı
En anlamsız yalanlara kanıp
Sanki en aşılmaz duvarları atlayıp
Korkmuş denizin ortasında bir balık
Sanmış ki aşk büyükçe bir kayık
