gözlerimi yaşla açtığım vakit ikindi
bu benimki başa gelen ikinciyken
biliyorum seninki ilkindi
dizime yaslanıp anlattıkların
içinden akan kinindi
olanlara rağmen
içindeki adam çok iyiydi
ölenlere rağmen
içindeki öfke diriydi
dilin istediğinde pek sivriydi
burnunun dikine rağmen
gördüğümde başın da dikti
biliyorum bu hayat canına yetti
henüz yaşın pek erkendi
dilerim benimkiler gibi
kalıcı olmaz ruhundaki izi
sen hiç lafını yedin mi
dost elinden hançer yemeye denk ki
hadi gel yine kalkarız belki
bi hayata verilen şans bazen iki bazen on iki..
çok zaman oldu unutamadım
peki o gün gördüğüm kimdi
aramızda havalar çok serindi
gözlerim böyle yanarken
nasıl çekersin öfke şeridi
anlatmaya ihtiyacın varken
bi gece aşarsın bendini
bak aklım senindi seninki benimdi
çok sordum yıllarca kendiminkini
ama bu gece konu tehlikeli
düştü ilk andan içime ateşi
sanki hiç olmayacak iyi
benimkilerin yeri ebedi
anlatsana can içim
benim yüzümü kim çizdi
