23 ocak pazartesi.
sadece ve sadece 11 gün önce hayatımda mutlulukların olduğunu fakat bir tarafımda sanki fırtınaların koptuğunu, eksik bir şeylerin olduğunu yazmıştım. sanırım haklılığımın çıkması için sadece 11 gün yeterliymiş. veya 11 günden daha önce bile bunun farkına varabilirmişim ama bunun farkına yeni varıyorum. gerçekten hayatımın diğer tarafında fırtınalar kopuyor ve sanki bir bardağın içerisinde dolup taşıyor gibiymiş. eksik bir şeyler hakikaten dediğim gibi varmış hayatımda. bilmiyorum, kendimi gün geçtikçe daha iyi hissetmeye başlamışken tekrardan başa sarmış, o korkunç çukurun içine tekrardan giriyor gibiyim. ya da hiçbir zaman onun içinden çıkmamış olabilirim. zihnim sadece boş ve sahte gölgelere kanmış sanki. bundan birkaç önceki günlük yazımda artık şaşırmak istiyorum demiştim fakat artık şaşırmak istemiyorum. çünkü hiçbir zaman bunun olmayacağını biliyorum. kimsenin veya hiçbir şeyin artık beni şaşırtacağını ya da ters etki yapacağını düşünmüyorum. sadece yatmak, düşünmek ve izlemek istiyorum. kendinize iyi bakın veya bakmayın inanın bu kimsenin umurunda değil.
Sevgiyle kalın, gülümsemeye devam edin.
