Bir boşluğun orta yerindeydim.
Durdum, döndüm, bakındım.
Kimse yoktu.
Yalnız, ıssız, faydasız son pişmanlıklar
Ve ben.
Beyhude çabaların karanlığında
Hastalıklı salkımlar kopardım,
İçimin müşkül bağından.
Olmayan sabahlara haykırdım
Pek çıkmayan sesimin kimsesizliğini.
Yitip giderken ben
Karlar altında kalmış patika yollarda,
Bekleyiş manileri dizdim
Mani olduğum
Mutlu anılara.
Mutlu...
Mutlu Güvenir
2024-01-30T16:35:09+03:00Teşekkür ederim, beğenmenize sevindim.
Cevat Kolat
2024-01-30T16:29:29+03:00Mutlu anıların uzaklığını ve sıcaklığını hissettim, kaleminize sağlık.