İçimde bir gece,
Gecede bir ses,
Sesin içi boş.
Boşlukta bir yıldız,
Asılı kalmış sallanıyor.
Pencereden uzanan boyun; benim.
Boynumdaki düğüm; yaşamımdan,
Soruyorum bazen;
Sessizlikte,
Karanlıkta,
Gökyüzünde,
Asılı kalmış bir yıldıza
Nelerimiz benzeşiyor diye.
"Hep aynı parlamak mı?"
"O bitmeyen boşluk anı mı?"
Sessizliğini bozmayan istikrarıyla
Yanıtımı alıyorum:
Boşlukta parlamak...
Kupsa
22.01.2019
