Bir mezarım yok diye yazıyorum bu şiiri

Gerçekliğim -olsa olsa-

Yanlışın gerçekliğidir


Bir daha kesişmeyecek iki doğru gibi uzayda

Halk otobüslerinde bile simanı arıyorum

Aram iyidir aynalarla

Her baktığımda gördüğüm yüz

Benim değil

Ben hala, tek bir yaprağını kaybettiği için yıkılan

Ağacı ayakta tutmaya çalışan çocuğum

Tarihin en yaşlı gençliğine denk gelmek de

Benim suçum

Büyümek de

-Bu fiile bir yaş sınırı getirilmeli-


Çok şey beklemeyin

Mezarım yok diye yazıyorum o kadar

Tanrı'yla aram iyidir

Melekleriyle kavgalıyım bu aralar

Elinde tırpanla koşarsan, elbisen kesilecektir

Aramice bilmiyor için ölen çocuklar

Sol ayakları üstünde

Bir Süryani’nin kapı eşiğine gömülecektir


Aran iyidir yansımalarla

Taş kesildi

Cilala ki adımda biriktirdiğim korkuluk

Son isteğini yerine getirsin

Bir mezarım yok diye yazıyorum bu şiiri

İri bir çocuk olursan

Kim bilir?

Belki sen de gölgenle dövüşebilirsin